آدم‌ها در اطراف خود حریم‌هایی دارند که تنها افراد خاصی را به آن راه می‌دهند. اگر چه حریم‌ها و اندازه آن‌ها به فرد، فرهنگ و موقعیت وابسته است،‌ اما جایگاه آن در مغز است و ورود به حریم دیگران،‌ در اغلب فرهنگ‌ها ناپسندو ناراحت‌کننده است.

این که نباید به حریم دیگران وارد شد، یکی از قدیمی‌ترین قوانینی است که اگر نگوییم در همه، در اغلب جوامع انسانی وجود دارد و رعایت می‌شود. خیلی‌ها، حریم‌های شخصی را که انسان‌ها در اطراف خود دارند به حباب تشبیه کرده‌اند، اگرچه برخی با این تشبیه موافق نیستند و آن را توصیفی نامناسب برای حریم افراد می‌دانند،‌ با این حال،‌ تشبیه حباب، توضیح فضای شخصی افراد را ساده‌تر می‌سازد. اما اصلا این حباب‌های فرضی که ما در اطراف خود داریم،‌ چه هستند و چرا وجود دارند؟ چه اتفاقی می‌افتد که وقتی کسی وارد فضای شخصی ما می‌شود، ‌این‌قدر آزرده می‌شویم؟ لایفز لیتل میستریز در گزارش خود کوشیده به این سوال‌ها پاسخ دهد.